بهنام پسری بسیار شیطون بود و بسیار بذله گو و در پشت این شیطنت بامرام و سرزبوندار و باحال
از بودن با او هیچوقت خسته نمی شدید و همیشه با حرفهای خنده دارش شما رو سرگرم می کرد
در عین حال دوستی مهربان و باوفا بود و هر سال که از ژاپن برمی گشت به دوستاش سر می زد
گل سرسبد مجلس همیشه بهنام بود خیلی پرجنب و جوش و اکتیو بود
همیشه کارای خارق العاده می کرد تا همگان رو سورپریز کنه
ولی این دنیای بی وفا همیشه حال آدمو می گیره ...
من هم جا داره از دست رفتن این عزیز را به خانواده بزرگوارش مخصوصا به مادر او تصلیت بگویم.امیدوارم که با صبر خود بتوانند بر این غم بزرگ غلبه کنند.
ReplyDeleteمحمدرضا معماریان